Vredesbeweging
In de loop van de 19e eeuw kwam het vredesideaal tot bloei. De politieke spanningen en daaruit voortvloeiende oorlogsdreiging op de drempel van de 20e eeuw, wakkerden de populariteit van de zich steeds wijder verspreidende vredesbeweging alleen nog maar aan. Overal in Europa en Amerika werden vredesorganisaties opgericht, die werden gevoed door de ideeën van bekende schrijvers en pacifisten als Leo Tolstoi, Bertha von Suttner en Alfred Nobel.

Vredesconferenties
In 1899 kwamen, op initiatief van de Russische Tsaar Nicolaas II, 26 landen bijeen om te spreken over ontwapening, internationale rechtspraak en arbitrage. Een resultaat van deze ‘Eerste Haagse Vredesconferentie’ was de oprichting van het Permanente Hof van Arbitrage en het Vredespaleis. In 1907 werd de ‘Tweede Haagse Vredesconferentie’ georganiseerd waaraan 44 landen deelnamen.

Vredespaleis
Tijdens deze Tweede Vredesconferentie werd de eerste steen gelegd van het Vredespaleis. Het bouwwerk moest niet alleen dienen als onderkomen van het Permanent Hof van Arbitrage, het moest ook de grootste bibliotheek op het gebied van internationaal recht en vrede huisvesten. In aanwezigheid van de koninklijke familie, Andrew Carnegie en een internationale groep rechtsgeleerden, politici en pacifisten, werd de sleutel van het Vredespaleis op 28 augustus 1913 officieel overhandigd.

Het Vredespaleis huisvest nu, naast het Permanent Hof van Arbitrage, ook het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties, de Haagse Academie voor Internationaal Recht en de Bibliotheek van het Vredespaleis. De Carnegie Stichting is de eigenaar en beheerder van het Vredespaleis.

Naast een onderkomen voor deze verschillende instellingen, belichaamt het paleis nog steeds de decennialang gekoesterde droom van de wereldvrede en werkt de Carnegie Stichting dagelijks aan een betere wereld door mensen wereldwijd bijeen te brengen, op te leiden en te inspireren.